Δεν περνάει μέρα που ο Gabrielle McGrath να μη σκέφτεται τον Τιτανικό και τις 1.517 ζωές που χάθηκαν όταν το πλοίο White Star Line χτύπησε ένα παγόβουνο τον Απρίλιο του 1912.
Ο McGrath, διοικητής της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ, είναι επικεφαλής της “Διεθνούς Περιπολίας Πάγων” (International Ice Patrol) και δουλειά του είναι να εξασφαλίσει ότι η τραγωδία δεν θα επαναληφθεί. Και από το 1913, όταν ξεκίνησε η περίπολος, κανένα πλοίο που ακολούθησε τις προειδοποιήσεις του δεν χτύπησε σε κάποιο παγόβουνο.
“Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάνουμε ό,τι κάνουμε, για να αποκλείσουμε να ξανασυμβεί αυτό”, δήλωσε. Με δεδομένες τις τρέχουσες καιρικές συνθήκες, αυτό το έτος μπορεί να αποδεχτεί φορτωμένο με αρκετή δουλειά για το προσωπικό του.
Η δουλειά του Ice Patrol βρίσκεται στην διασταύρωση της ιστορίας και των καιρικών συνθηκών, καθώς τα πληρώματα ψάχνουν για πάγο στις θαλάσσιες διαδρομές του Βορείου Ατλαντικού, κοντά στην περιοχή Grand Banks της Νέας Γης (Newfoundland).
Από την 1 Φεβρουαρίου έως τις 31 Αυγούστου, οι ΗΠΑ έχουν την ευθύνη για τις θαλάσσιες γραμμές, ενώ το υπόλοιπο του έτους, η αντίστοιχη Καναδική Υπηρεσία καλύπτει την περιοχή. Τα δεδομένα που συγκεντρώνονται στη συνέχεια δημοσιεύονται, ώστε τα πλοία να μπορούν να αποφύγουν το όριο των παγόβουνων, το νοτιότερο σημείο που θα φτάσουν τα παγόβουνα.
“Τα παγόβουνα δεν είναι ένα χειμερινό φαινόμενο”, δήλωσε ο Joseph Murphy, ένας καθηγητής θαλάσσιων μεταφορών στο Massachusetts Maritime Academy. Οι παγετώνες της Γροιλανδίας μπορούν να τα παρασύρουν νότια κατά μήκος του Ρεύματος του Λαμπραντόρ και στις θαλάσσιες οδούς του Βόρειου Ατλαντικού.
Ναυτιλιακοί κίνδυνοι
“Η σύγκρουση με στερεό πάγο σε ταχύτητα 20 κόμβων ή κάπου έκει θα προκαλούσε σχεδόν σίγουρα ρωγμή στο κύτος”, δήλωσε ο Murphy. “Το νούμερο ένα πρόβλημα με τον πάγο είναι η κλασική εικόνα όπου το 25% είναι πάνω από το νερό και τα τρία τέταρτα είναι κάτω από το νερό”.
Ενώ οι μακροχρόνιες κλιματικές συνθήκες δημιούργησαν τους παγετώνες που εκβάλλουν από 10.000 έως 15.000 παγόβουνα κάθε χρόνο, είναι ο καιρός που καθορίζει το πόσα πραγματικά καταλήγουν στις θαλάσσιες οδούς.
Ο McGrath αναφέρει ότι οι διακυμάνσεις σε ένα κλιματικό μοτίβο γνωστό ως Βορειοατλαντική Ταλάντωση (North Atlantic Oscillation) μπορεί να καθορίσει την ποσότητα των παγόβουνων που παραμονεύουν στο νερό.
Η ταλάντωση, η οποία είναι μια διαφορά στην πίεση του αέρα μεταξύ της Ισλανδίας και των Αζόρων, μπορεί να επηρεάσει τον καιρό σε όλες τις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, όταν είναι σε αρνητική φάση, ο κρύος αέρας είναι συνήθως στοιβαγμένος στην Ανατολή, παγώνοντας τις πόλεις από τη Νέα Υόρκη ως τη Βοστώνη.
Για τον McGrath, είναι η θετική φάση που δημιουργεί πρόβλημα, γιατί αυτό αλλάζει τα μοτίβα των ανέμων σε όλο τον Βόρειο Ατλαντικό.
Η κρίσιμη περίοδος
“Όταν ο δείκτης αυτός είναι θετικός, είναι μια ένδειξη ότι θα έχουμε μια κρίσιμη περίοδο”, ο McGrath, δήλωσε από το τηλέφωνο.
Πέρυσι, όταν η ταλάντωση παρέμεινε θετική κατά το μεγαλύτερο μέρος του χειμώνα της Βόρειας Αμερικής, 1.546 παγόβουνα παρασύρθηκαν σε θαλάσσιες οδούς, η έκτη μεγαλύτερη χρονιά που έχει καταγραφεί, δήλωσε ο McGrath.
Φέτος ήταν επίσης θετική, πράγμα που σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι μια άλλη πολυάσχολη χρονιά στο Βόρειο Ατλαντικό και μια ακόμη πρόκληση για το απόλυτο ρεκόρ της περιπολίας.
Και άλλο ένα έτος για να θυμόμαστε την τραγωδία που τους έδωσε ύπαρξη.
Σε λίγες εβδομάδες, δύο στεφάνια από δωρεές θα οδηγηθούν στο New London, όπου και θα ευλογηθούν, δήλωσε ο McGrath.
Στη συνέχεια, τα μέλη της Ice Patrol θα πετάξουν πάνω από το σημείο όπου ο Τιτανικός βυθίστηκε, και αυτά τα λουλούδια θα πεταχτούν στη μνήμη των νεκρών.
http://www.e-nautilia.gr/o-titanikos-stoixeionei-akoma-ti-mnimi-tis-amerikanikis-aktofilakis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου