Ο Michel και ο Edmond Navratil ήταν τα δύο παιδιά που βρέθηκαν χωρίς γονείς ή συνοδεία μετά το ναυάγιο του Τιτανικού. Στη λέμβο που τους έσωσε τη ζωή τους είχε βάλει ο πατέρας τους, με κόστος της δικής του ζωής.
Παρά τη μικρή τους ηλικία -ήταν μόλις τεσσάρων και δύο χρονών όταν έγινε το ναυάγιο- είχαν συναίσθηση του τρόμου και της υστερίας των επιβατών που έμειναν πάνω στο βυθιζόμενο πλοίο.
Με αφορμή την επικείμενη 100η επέτειο από το παρθενικό και τελευταίο ταξίδι του Τιτανικού η απίστευτη ιστορία των δύο αγοριών αναβίωσε μέσα από φωτογραφίες των επιζώντων.
Τα αγόρια έγιναν γνωστά ως «Louis» και «Lola» και ήταν τα μόνα παιδιά που βρέθηκαν χωρίς συνοδεία όταν περισυνελέγησαν οι επιζώντες.
Ο πατέρας τους φρόντισε να μπουν σε μία σωστική λέμβο. Ο Michel τον θυμάται να τους λέει, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Retronaut: «παιδί μου, όταν η μητέρα σας έρθει να σας βρει, πες της πως την αγαπούσα πολύ και πως ακόμα την αγαπώ. Πες της πως την περίμενα να μας ακολουθήσει για να ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι στην ειρήνη και την ελευθερία του Νέου Κόσμου».
Τα δύο αγόρια ήταν από τη Γαλλία, δεν μιλούσαν αγγλικά κι έτσι οι διασώστες δεν μπορούσαν να μάθουνποιοι είναι.
Έτσι, μία επιβάτης που μιλούσε γαλλικά, η Margaret Hays, ανέλαβε τη φροντίδα τους μέχρι να εντοπιστεί η μαμά τους.
Για την επανένωση των τριών πλέον μελών της οικογένειας βοήθησαν τα άρθρα που γράφτηκαν στις εφημερίδες της εποχής και περιλάμβαναν και φωτογραφίες.
Η μητέρα τους ταξίδεψε τελικά στη Νέα Υόρκη και βρήκε τα παιδιά της στις 16 Μαΐου του 1912, ένα μήνα και μία μέρα μετά το ναυάγιο.
Οι γονείς των αγοριών είχαν χωρίσει και η Marcelle είχε την κηδεμονία τους. Ωστόσο τους επέτρεψε να μείνουν με τον πατέρα τους για το Πάσχα κι εκείνος αποφάσισε να τα πάρει μαζί του στην Αμερική!
http://www.newsbeast.gr/world/arthro/324688/i-apisteuti-istoria-ton-orfanon-tou-titanikou-/
Ο Michel και ο Edmond Navratil ήταν τα δύο παιδιά που βρέθηκαν χωρίς γονείς ή συνοδεία μετά το ναυάγιο του Τιτανικού. Στη λέμβο που τους έσωσε τη ζωή τους είχε βάλει ο πατέρας τους, με κόστος της δικής του ζωής.
Παρά τη μικρή τους ηλικία -ήταν μόλις τεσσάρων και δύο χρονών όταν έγινε το ναυάγιο- είχαν συναίσθηση του τρόμου και της υστερίας των επιβατών που έμειναν πάνω στο βυθιζόμενο πλοίο.
Με αφορμή την επικείμενη 100η επέτειο από το παρθενικό και τελευταίο ταξίδι του Τιτανικού η απίστευτη ιστορία των δύο αγοριών αναβίωσε μέσα από φωτογραφίες των επιζώντων.
Τα αγόρια έγιναν γνωστά ως «Louis» και «Lola» και ήταν τα μόνα παιδιά που βρέθηκαν χωρίς συνοδεία όταν περισυνελέγησαν οι επιζώντες.
Ο πατέρας τους φρόντισε να μπουν σε μία σωστική λέμβο. Ο Michel τον θυμάται να τους λέει, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Retronaut: «παιδί μου, όταν η μητέρα σας έρθει να σας βρει, πες της πως την αγαπούσα πολύ και πως ακόμα την αγαπώ. Πες της πως την περίμενα να μας ακολουθήσει για να ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι στην ειρήνη και την ελευθερία του Νέου Κόσμου».
Τα δύο αγόρια ήταν από τη Γαλλία, δεν μιλούσαν αγγλικά κι έτσι οι διασώστες δεν μπορούσαν να μάθουνποιοι είναι.
Έτσι, μία επιβάτης που μιλούσε γαλλικά, η Margaret Hays, ανέλαβε τη φροντίδα τους μέχρι να εντοπιστεί η μαμά τους.
Για την επανένωση των τριών πλέον μελών της οικογένειας βοήθησαν τα άρθρα που γράφτηκαν στις εφημερίδες της εποχής και περιλάμβαναν και φωτογραφίες.
Η μητέρα τους ταξίδεψε τελικά στη Νέα Υόρκη και βρήκε τα παιδιά της στις 16 Μαΐου του 1912, ένα μήνα και μία μέρα μετά το ναυάγιο.
Οι γονείς των αγοριών είχαν χωρίσει και η Marcelle είχε την κηδεμονία τους. Ωστόσο τους επέτρεψε να μείνουν με τον πατέρα τους για το Πάσχα κι εκείνος αποφάσισε να τα πάρει μαζί του στην Αμερική!
Παρά τη μικρή τους ηλικία -ήταν μόλις τεσσάρων και δύο χρονών όταν έγινε το ναυάγιο- είχαν συναίσθηση του τρόμου και της υστερίας των επιβατών που έμειναν πάνω στο βυθιζόμενο πλοίο.
Με αφορμή την επικείμενη 100η επέτειο από το παρθενικό και τελευταίο ταξίδι του Τιτανικού η απίστευτη ιστορία των δύο αγοριών αναβίωσε μέσα από φωτογραφίες των επιζώντων.
Τα αγόρια έγιναν γνωστά ως «Louis» και «Lola» και ήταν τα μόνα παιδιά που βρέθηκαν χωρίς συνοδεία όταν περισυνελέγησαν οι επιζώντες.
Ο πατέρας τους φρόντισε να μπουν σε μία σωστική λέμβο. Ο Michel τον θυμάται να τους λέει, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Retronaut: «παιδί μου, όταν η μητέρα σας έρθει να σας βρει, πες της πως την αγαπούσα πολύ και πως ακόμα την αγαπώ. Πες της πως την περίμενα να μας ακολουθήσει για να ζήσουμε όλοι ευτυχισμένοι στην ειρήνη και την ελευθερία του Νέου Κόσμου».
Τα δύο αγόρια ήταν από τη Γαλλία, δεν μιλούσαν αγγλικά κι έτσι οι διασώστες δεν μπορούσαν να μάθουνποιοι είναι.
Έτσι, μία επιβάτης που μιλούσε γαλλικά, η Margaret Hays, ανέλαβε τη φροντίδα τους μέχρι να εντοπιστεί η μαμά τους.
Για την επανένωση των τριών πλέον μελών της οικογένειας βοήθησαν τα άρθρα που γράφτηκαν στις εφημερίδες της εποχής και περιλάμβαναν και φωτογραφίες.
Η μητέρα τους ταξίδεψε τελικά στη Νέα Υόρκη και βρήκε τα παιδιά της στις 16 Μαΐου του 1912, ένα μήνα και μία μέρα μετά το ναυάγιο.
Οι γονείς των αγοριών είχαν χωρίσει και η Marcelle είχε την κηδεμονία τους. Ωστόσο τους επέτρεψε να μείνουν με τον πατέρα τους για το Πάσχα κι εκείνος αποφάσισε να τα πάρει μαζί του στην Αμερική!
http://www.newsbeast.gr/world/arthro/324688/i-apisteuti-istoria-ton-orfanon-tou-titanikou-/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου