Το σφάλμα του Ismay ήταν ότι επέζησε και κατά συνέπεια εξέθεσε τον εαυτό στον κάπως αμφίβολο ηθικό κώδικα του Τύπου των Ηνωμένων Πολιτείών, ιδίως του Ουίλιαμ Ράντολφ Χιρστ, του οποίου οι εφημερίδες πωλούνταν σε όλη τη χώρα. Οι εφημερίδες του Hearst ήταν κυρίως υπεύθυνες για τη διάδοση φαύλων άρθρων. Το βιβλίο του 1912 «η βύθιση του Τιτανικού» αποτελείτο κυρίως από ιστορίες των εφημερίδων και πωλήθηκε από πόρτα σε πόρτα σε χιλιάδες αντίτυπα. Μέσα από αυτά τα βιβλία και τις εφημερίδες, η εκδοχή του Hearst έγινε «γεγονός» που επιμένει έως και σήμερα.
Σχεδόν καθολικά καταδικασμένος στην Αμερική, όταν τελικά ο Ismay έφτασε στην Βρετανία τον επευφήμησαν και τον χειροκρότησαν, ενώ ο βρετανικός Τύπος αντιμετώπισε το όλο επεισόδιο με πολύ λιγότερο επικριτικό τρόπο.
Μια δεύτερη και πιο σοβαρή κατηγορία ήταν ο ισχυρισμός ότι διέταξε τον καπετάνιο Edward J. Smith, καπετάνιο του Τιτανικού, να "κάνει ρεκόρ πλεύσης", προκαλώντας έτσι έμμεσα τη σύγκρουση με το παγόβουνο. Είναι απίθανο ότι ένας έμπειρος πλοίαρχος όπως Σμιθ, στο τελευταίο του ταξίδι πριν τη συνταξιοδότησή του, ο πιο ακριβοπληρωμένος διοικητής της Εμπορικής Ναυτιλίας, θα υποχωρούσε στον Ismay για θέματα πλοήγησης. Δεν ήρθαν ποτέ στοιχεία στο φως που να υποδηλώνουν ότι Ismay παρενέβη στην πλοήγηση του Τιτανικού και, εκτός από το να μιλούσε με τους διαφόρους υπευθύνους των τμημάτων εν πλω, ο ίδιος συμπεριφέρθηκε σαν τους άλλους επιβάτες. Ωστόσο, η αντίθετη εικόνα κυριαρχεί σήμερα. Από πού προέρχονται όλες αυτές οι ιστορίες;
Μια δεύτερη και πιο σοβαρή κατηγορία ήταν ο ισχυρισμός ότι διέταξε τον καπετάνιο Edward J. Smith, καπετάνιο του Τιτανικού, να "κάνει ρεκόρ πλεύσης", προκαλώντας έτσι έμμεσα τη σύγκρουση με το παγόβουνο. Είναι απίθανο ότι ένας έμπειρος πλοίαρχος όπως Σμιθ, στο τελευταίο του ταξίδι πριν τη συνταξιοδότησή του, ο πιο ακριβοπληρωμένος διοικητής της Εμπορικής Ναυτιλίας, θα υποχωρούσε στον Ismay για θέματα πλοήγησης. Δεν ήρθαν ποτέ στοιχεία στο φως που να υποδηλώνουν ότι Ismay παρενέβη στην πλοήγηση του Τιτανικού και, εκτός από το να μιλούσε με τους διαφόρους υπευθύνους των τμημάτων εν πλω, ο ίδιος συμπεριφέρθηκε σαν τους άλλους επιβάτες. Ωστόσο, η αντίθετη εικόνα κυριαρχεί σήμερα. Από πού προέρχονται όλες αυτές οι ιστορίες;
Όλα τα αρνητικά στερεότυπα του αδίστακτου επιχειρηματία εντοπίζονται στον αμερικανικό Τύπο και ιδίως στις εφημερίδες που ανήκαν στον William Randolph Hearst, έναν από τους πιο ισχυρούς άνδρες στην Αμερική. Ο Hearst και ο Ismay είχαν συναντηθεί πριν από χρόνια, όταν ήταν Ismay εργαζόταν στο γραφείο της Νέας Υόρκης ως πράκτορας της εταιρείας. Ο Ismay παντρεύτηκε μια αμερικανίδα από την Κοινωνία της Φιλαδέλφεια της κοινωνίας, που δεν πήγε πολύ καλά με την αρέσκεια του Hearst. Εκτός αυτού, ο Ismay είχε διακριτική προσωπικότητα και έδινε αξία στην ιδιωτική του ζωή. Απεχθανόταν το ενδιαφέρον του Τύπου. Οι δύο άνδρες δεν τα πήγαιναν καλά και ο Hearst ποτέ δεν ξέχασε την άρνηση του Ismay να συνεργαστεί με τον άνθρωπο του Τύπου, με αποτέλεσμα τον Απρίλιο του 1912, η κοινοπραξία των εφημερίδων του να εξαπολύσουν μια εκστρατεία σπίλωσης εναντίον του. Ο Ismay ήταν ανυπεράσπιστος στο μάτι του κυκλώνα. Ιστορίες εφευρέθηκαν και μάρτυρες, οι οποίοι επιθυμούσαν να διεκδικήσουν μεγάλες ασφαλιστικές αποζημιώσεις για την απώλεια αποσκευών κατά της εταιρείας, δήλωσαν ότι είχε στην πραγματικότητα διατάξει Σμιθ να κάνει ταξίδι ρεκόρ. Το κέντρο όλων αυτών των ισχυρισμών ήταν ότι υπήρξε ένας από τους πρώτους που έφυγαν από το ναυάγιο.Διαβάζοντας την ιστορία της Εδουαρδιανής εποχής, ο δημοφιλής τύπος ενημέρωσης του 1912 περίμενε τους άνδρες να είναι ήρωες και να πεθαίνουν σαν ήρωες. Μετά από όλα, ο καπετάνιος Smith είχε κάνει ακριβώς αυτό, ή μήπως δεν είχε; Μια περίεργη ιδιοτροπία της ιστορίας και ο άνθρωπος που είναι άμεσα υπεύθυνος για την απώλεια του Τιτανικού μένει στην ιστορία ως ήρωας, με ένα χάλκινο άγαλμα στημένο προς τιμήν του, ενώ ο άνθρωπος που προσπάθησε να σώσει κάποιες ζωές, έχει επισημανθεί ως δειλός.
Ως καπετάνιος, όλη η ευθύνη πέφτει στον Captain Smith και στάθηκε ανεπαρκής στους επιβάτες και στο πλήρωμα του Τιτανικού. Απέτυχε να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν οι προειδοποιήσεις πάγου, δεν επιβράδυνε το πλοίο του όταν αναφέρθηκε πάγος στην πορεία του και επέτρεψε σε μισογεμάτες σωσίβιες λέμβους να εγκαταλείψουν το βυθιζόμενο πλοίο, προσθέτοντας άσκοπα τουλάχιστον 500 ονόματα στον κατάλογο των νεκρών.
Ένα πλοίο που σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει 3.511 επιβάτες και το πλήρωμα που απαιτείται, διέθετε σωσίβιες λέμβους μόνο για 962 άτομα. Στην πραγματικότητα, η White Star το είχε εξοπλίσει με τέσσερα επιπλέον πτυσσόμενα σκάφη, αυξάνοντας την ικανότητα σε σωστικά μέσα στα 1.178 άτομα. Εάν ο Smith δεν είχε αποτύχει στο καθήκον του, όλες αυτές οι σωσίβιες λέμβοι θα μπορούσαν να έχουν φορτωθεί πλήρως, και αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο αριθμός που χωρούσαν οι λέμβοι υπολόγιζε τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία, κι όχι γυναίκες και παιδιά, και δεδομένων μάλιστα των συνθηκών ηρεμίας που επικρατούσαν εκείνο το βράδυ, θα μπορούσαν να επιβιβάσουν ακόμη περισσότερα άτομα. Όμως η πρώτη λέμβος που κατέβηκε από τον Τιτανικό, αν και είχε χωρητικότητα 40 άτομα, περιείχε μόνο 12!
Τι συνέβη με τις γραμμές White Star; Αντιθέτως με τις φήμες, το 1913 η White Star, παρουσιάζει κέρδη ρεκόρ, καθώς τεράστιοι αριθμοί μεταναστών διασχίζουν τον Ατλαντικό, εξασφαλίζοντας το μέλλον της εταιρείας.
Ένα πλοίο που σχεδιάστηκε για να φιλοξενήσει 3.511 επιβάτες και το πλήρωμα που απαιτείται, διέθετε σωσίβιες λέμβους μόνο για 962 άτομα. Στην πραγματικότητα, η White Star το είχε εξοπλίσει με τέσσερα επιπλέον πτυσσόμενα σκάφη, αυξάνοντας την ικανότητα σε σωστικά μέσα στα 1.178 άτομα. Εάν ο Smith δεν είχε αποτύχει στο καθήκον του, όλες αυτές οι σωσίβιες λέμβοι θα μπορούσαν να έχουν φορτωθεί πλήρως, και αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι ο αριθμός που χωρούσαν οι λέμβοι υπολόγιζε τους εργαζόμενους στα ναυπηγεία, κι όχι γυναίκες και παιδιά, και δεδομένων μάλιστα των συνθηκών ηρεμίας που επικρατούσαν εκείνο το βράδυ, θα μπορούσαν να επιβιβάσουν ακόμη περισσότερα άτομα. Όμως η πρώτη λέμβος που κατέβηκε από τον Τιτανικό, αν και είχε χωρητικότητα 40 άτομα, περιείχε μόνο 12!
Τι συνέβη με τις γραμμές White Star; Αντιθέτως με τις φήμες, το 1913 η White Star, παρουσιάζει κέρδη ρεκόρ, καθώς τεράστιοι αριθμοί μεταναστών διασχίζουν τον Ατλαντικό, εξασφαλίζοντας το μέλλον της εταιρείας.
Τα σήματα της εταιρείας είναι διαφορετικά από τα σήματα κινδύνου. Σύμφωνα με την πράξη Εμπορικής Ναυτιλίας του 1894:
ΑΡΘΡΟ 27 (αργότερα άρθρο. 31). Όταν ένα πλοίο βρίσκεται σε κίνδυνο και χρειάζεται βοήθεια από άλλα πλοία ή από την ακτή, τα ακόλουθα είναι τα σήματα που πρέπει να χρησιμοποιούνται ή να εμφανίζονται από αυτήν, είτε μαζί είτε χωριστά. [..] Την Νύχτα:
ΑΡΘΡΟ 27 (αργότερα άρθρο. 31). Όταν ένα πλοίο βρίσκεται σε κίνδυνο και χρειάζεται βοήθεια από άλλα πλοία ή από την ακτή, τα ακόλουθα είναι τα σήματα που πρέπει να χρησιμοποιούνται ή να εμφανίζονται από αυτήν, είτε μαζί είτε χωριστά. [..] Την Νύχτα:
1. Βολές όπλου κατά διαστήματα περίπου ενός λεπτού.
2. Φωτιές στο πλοίο (όπως από ένα φλεγόμενο βαρέλι πίσσα, βαρέλι πετρελαίου, κλπ.)
3. Ρουκέτες ή κελύφη, ρίχνουν αστέρια οποιουδήποτε χρώματος ή σχήματος, και πυροβολούν ένα κάθε φορά, σε σύντομα χρονικά διαστήματα.
Ο Τιτανικός έριξε μόλις 8 ρουκέτες από ένα απόθεμα 36. Οι ρουκέτες δεν ρίχθηκαν στα σωστά χρονικά διαστήματα (περίπου ένα λεπτό, όπως προβλέπεται από τη διεθνή συμφωνία) παίρνοντας αντ 'αυτού πήρε περισσότερο από μία ώρα για να τις ρίξουν, σε διαστήματα που κυμαίνονταν από 4 έως 6 λεπτά, όπως αναφέρθηκε από εκείνους που βρίσκονταν επί του σκάφους.
Δεν εξηγήθηκε ποτέ επαρκώς, και στις δύο έρευνες, το γιατί Τιτανικός δεν ακολούθησε τις ορθές διαδικασίες όσον αφορά στην εκτόξευση φωτοβολίδων κινδύνου και γιατί εκτοξεύτηκαν τόσο λίγες.
Λάθη έγιναν και από τον Τιτανικό και από το Καλιφόρνια, αλλά είναι πολύ απλοϊκό να κατηγορηθεί ένα πλοίο γιατί δεν απάντησε στα μηνύματα του άλλου. Εκ των υστέρων, είναι δύσκολο να ξεπεραστεί από τους μελετητές της ιστορίας του Τιτανικού, διότι γνωρίζουν ότι ο Τιτανικός βυθιζόταν. Το πλήρωμα όμως του Καλιφόρνια, δεν ήξερε. Κανένα πλοίο ως τότε δεν είχε υποστεί μια τέτοια τρομερή καταστροφή, όπως Τιτανικός εκείνη τη νύχτα, και οι άνδρες υπέθεσαν ότι ήταν άλλο ένα σήμα ατμόπλοιου. Εάν όλες οι ρουκέτες είχαν εκτοξευθεί στα διαστήματα που καθορίζονταν από το Board of Trade, τότε όσοι βρίσκονταν επί του άλλου πλοίοι θα μπορούσαν να αντιληφθούν την κατάσταση. Άλλη μια αποτυχία του Captain Smith.
Το κοινό έμεινε να νομίζει ότι γνωρίζει την ιστορία με την ακλόνητη πεποίθηση ότι ο καπετάνιος Smith ήταν ένας ήρωας, ενώ ο J. Bruce Ismay και ο Captain Lord ήταν κακοποιοί. Ωστόσο, μπορεί να τα πράγματα να μην ήταν ακριβώς έτσι.
Ο Τιτανικός έριξε μόλις 8 ρουκέτες από ένα απόθεμα 36. Οι ρουκέτες δεν ρίχθηκαν στα σωστά χρονικά διαστήματα (περίπου ένα λεπτό, όπως προβλέπεται από τη διεθνή συμφωνία) παίρνοντας αντ 'αυτού πήρε περισσότερο από μία ώρα για να τις ρίξουν, σε διαστήματα που κυμαίνονταν από 4 έως 6 λεπτά, όπως αναφέρθηκε από εκείνους που βρίσκονταν επί του σκάφους.
Δεν εξηγήθηκε ποτέ επαρκώς, και στις δύο έρευνες, το γιατί Τιτανικός δεν ακολούθησε τις ορθές διαδικασίες όσον αφορά στην εκτόξευση φωτοβολίδων κινδύνου και γιατί εκτοξεύτηκαν τόσο λίγες.
Λάθη έγιναν και από τον Τιτανικό και από το Καλιφόρνια, αλλά είναι πολύ απλοϊκό να κατηγορηθεί ένα πλοίο γιατί δεν απάντησε στα μηνύματα του άλλου. Εκ των υστέρων, είναι δύσκολο να ξεπεραστεί από τους μελετητές της ιστορίας του Τιτανικού, διότι γνωρίζουν ότι ο Τιτανικός βυθιζόταν. Το πλήρωμα όμως του Καλιφόρνια, δεν ήξερε. Κανένα πλοίο ως τότε δεν είχε υποστεί μια τέτοια τρομερή καταστροφή, όπως Τιτανικός εκείνη τη νύχτα, και οι άνδρες υπέθεσαν ότι ήταν άλλο ένα σήμα ατμόπλοιου. Εάν όλες οι ρουκέτες είχαν εκτοξευθεί στα διαστήματα που καθορίζονταν από το Board of Trade, τότε όσοι βρίσκονταν επί του άλλου πλοίοι θα μπορούσαν να αντιληφθούν την κατάσταση. Άλλη μια αποτυχία του Captain Smith.
Το κοινό έμεινε να νομίζει ότι γνωρίζει την ιστορία με την ακλόνητη πεποίθηση ότι ο καπετάνιος Smith ήταν ένας ήρωας, ενώ ο J. Bruce Ismay και ο Captain Lord ήταν κακοποιοί. Ωστόσο, μπορεί να τα πράγματα να μην ήταν ακριβώς έτσι.
http://www.en-gr.com/index.php/el/silloges-istoria/historyevents/380-myths-titanic2
[Πηγή: The Titanic Historical Society]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου